ผู้แต่ง : Robert Fisher
ผู้แปล : นรนาถ เนรมิตนักรบ
สำนักพิมพ์ : Good Morning Publishing
พิมครั้งที่ ๑ : มีนาคม ๒๕๔๖
จำนวนหน้า : ๑๔๔ หน้า
ราคา : ๑๒๕ บาท
ระดับความชอบ : ๙/๑๐
หนังสือเล่มนี้เห็นเมื่อครั้งไปอบรมหลักสูตรสุนทรียสนทนา (Dialogue) ที่นครนายก โดยอาจารย์หรือในหลักสูตรนี้เรียกกระบวนกรท่านหนึ่งเอาให้ดู
ที่น่าสนใจคือหนังสือเล่มนี้มีคำนิยมเยอะมาก จากหลากหลายอาชีพ ไม่ว่าจะเป็น นักการเมือง, นักแสดง, นักเขียน หรือนักธุรกิจ คำนิยมร่วม ๓๐ หน้าเลยทีเดียว มีขวัญใจเรา คือ จำลอง ฝั่งชลจิตร และ นนทรีย์ นิมิบุตร
เรื่องในเล่มเป็นนิยายเชิงเปรียบเทียบ
ชื่อภาษาอังกฤษจะสื่อเนื้อเรื่องมากกว่านะ
ต้องยอมรับว่าทุกคนมีเกราะ และหากสวมใส่นานก็จะขึ้นสนิม การถอดเกราะออก ก็ยิ่งยากขึ้นไปอีก
ตัวเอกในเรื่องไม่ถอดเกราะมาร่วมสิบปี โดยบอกว่าต้องเตรียมพร้อมรบ และเมื่อถึงเวลาจะถอด เพราะเมียกับลูกขู่จะแยกทางหากไม่ถอดเกราะออก แน่นอนถึงเวลาจะถอด ถอดไม่ออก
ขั้นตอนถอดเกราะจึงเริ่มขั้น ปรัชญาต่างๆ เริ่มที่นี่ครับ จริงๆ เริ่มตั้งแต่สัญลักษณ์เกราะแล้วครับ
การเห็นตัวเอง และเห็นคนอื่นอยู่ในสายตา เป็นบทเรียนแรก ลองย้อนดูสิครับ เราสนใจสิ่งรอบข้าง คนรอบข้างมากน้อยขนาดไหน หากเราเริ่มสนใจ เราก็ก้าวเข้าสู่เส้นทางสัจจธรรม เพื่อการถอดเกราะแล้วครับ
ในเรื่องมีปราสาท ๓ หลัง ที่อยู่บนเส้นทางสัจจธรรม คือ
๑. ปราสาทแห่งความเงียบสงบ
๒. ปราสาทแห่งความรู้
๓. ปราสาทแห่งความมุ่งมั่นและความกล้าหาญ
ทั้งสามปราสาทต้องให้เราสำนึกตัวเอง มองย้อนดูตัวเองบ่อยๆ ถึงจะถอดเกราะออกได้ทีละชิ้นๆ
หนังสือเล่มนี้ ไม่ได้เอาไว้อ่านรอบเดียวครับ เพราะจะยังไม่รู้เรื่อง
แต่สำหรับชาวพุทธผมว่าคล้ายกับคำสอนพระพุ?ธองค์ ที่ให้เราหมั่นทบทวนตัวเอง อยู่กับตัวเอง และปัจจุบัน ให้มากที่สุด
การกระทำต่างๆ จะได้คิดอย่างถ้วนถี่ คิดถึงคนอื่น ตนเอง ก่อนที่จะทำอะไรลงไป แค่นี้ก็ถอดเกราะได้แล้วครับ
แต่หลายคนสิ สวมเกราะ บางครั้งเรียกหัวโขน มานาน จนขึ้นสนิม ถอดยาก
ที่แย่กว่านั้น บางคนยังไม่คิดจะถอดเลยครับ
หมั่นสำรวจตัวเองว่า เราเริ่มมีเกราะหรือยัง แม้เพิ่งเริ่มใส่ ก็หมั่นถอดนะครับ เดี๋ยวมันจะเป็นสนิม ถอดยากมากครับ
น่าอ่านครับเล่มนี้ ได้อะไรดีๆ เยอะทีเดียว
หายากหน่อยนะครับ เล่มที่อ่านนี่ มีคนสำเนาส่งมาให้ครับ ลองหาดู หาไม่ได้บอกมาครับ อยากให้อ่าน เพื่อถอดเกราะกันทุกคนครับ
๒ ความคิดเห็น:
หยุดก่อน... ยังไม่ต้องส่งมาค่ะ
อ่านไม่ทัน 5 5 ขอบคุณในความเอื้ออารี
จะไปลองหาก่อน ถ้าไม่ได้/ไม่มีแล้วจะมาบอก
มาเยี่ยม ๆ บลอกโน้นก็อัพบ่อย ขยันมาเปิดอีกบล็อกด้วยน่ะ เขียนเป็นภาษาอังกฤษก็ดี จะได้ฝึก
ขอบคุณครับคุณ
เป็นคนแรกเลยนะเนี่ยที่ Comment ที่นี่
ว่าแต่หาเจอได้ไง ส่วน Comment น่ะ คนทำเองยังหาไม่เจอเลย อิอิ
สงสัยต้องเขียนภาษาอังกฤษบ้างแล้ว ล่าสุด Google Adsence ก็ปฏิเสธมา เพราะของ Blog เราเป็นภาษาไทย
แล้วแวะมาเยี่ยมบ่อยๆ นะครับ
แสดงความคิดเห็น