ระดับความชอบ : ๙.๗๕/๑๐
เรื่องนี้ตอนภาคแรกประทับใจ แม้จะ ดูด้วย Pocket PC ซึ่งจอเล็ก แต่เนื้อเรื่องเจ๋งมาก
ภาคนี้ยังไม่แน่ใจว่าจะได้ดูไหม
แต่มีวันที่ไปหาหมอ เสร็จเร็ว เล็งเลยเรื่องนี้
ดูที่โรงภาพยนตร์ลิโด้ครับ
จอใหญ่สะใจดีจัง
เสียงภาษาญี่ปุ่น ซับไทย
หนังยาว เรื่อยๆ ค่อยๆ ปูพื้น ตัวละครมากก็อย่างนี้แหละ
เนื่องจากหนังยาวและเรื่อยๆ พาลจะหลับเอาในช่วงแรก
ฉากหลังเป็นชุมชนในโตเกียว ในถนนสาย ๓ เป็นช่วงหลังสงครามโลก ค.ศ.๑๙๕๐
หนังแสดงให้เห็นว่า ทุกคนมีปมกับสงครามทั้งนั้น
ฉากบริหารต่อมน้ำตาคือ ฉากท่านประธานซูซูกิถามว่า บอกว่าหนังสือไม่ดี เคยอ่านหรือยัง ผมอ่านแล้ว แล้วทุกคนก็โชว์หนังสือที่ตัวเองซื้อมาหมดทุกคนเลย เจ๋งง่ะ ในฐานะนักอยากเขียนอย่างเรา ชอบมาก ฉากนี้ แอบมีน้ำตา ปลื้มแทนนักเขียน
ฉากที่ตามมาเป็นแบบปลอบประโลม ไม่เรียกน้ำตาแล้ว แต่ประทับใจจนตลอดเรื่อง
สุดยอดครับ
หลายตัวละครเกี่ยวร้อยกันได้อย่างลงตัว หนังไม่ลืมรายละเอียดต่างๆ เช่น ฉากมอบดินสอสี ชอบฉากนี้ เพราะปูเรื่องไว้ตอนต้นแล้ว
ภาคแรกที่ดู คุณชายลังเล นำไปเปรียบกับนิยายซีไรต์ ช่างสำราญ ผมลองดูแล้ว บรรยากาศคล้ายกัน เพียงแต่เปลี่ยนประเทศครับ
ความสัมพันธ์ที่ดี เป็นสิ่งงดงามจริงๆ
สรุปว่าต้องดูครับหนังเรื่องนี้ ห้ามพลาดด้วยประการทั้งปวง
ดูแล้วมีความสุขครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น