ผู้เขียน : 'ปราย พันแสง
สำนักพิมพ์ : ฟรีฟอร์ม
พิมพ์ครั้งที่ ๑ มีนาคม ๒๕๕๑
จำนวนหน้า : ๒๐๐ หน้า
ราคา : ๑๙๘ บาท
ระดับความชอบ : ๘.๕/๑๐
เจ้าของหนังสือ : คุณ MagicApple
เว้นวรรคจากงานเขียนของ 'ปราย พันแสง มาซักระยะหนึ่งแล้ว แต่ก็แวะเวียนไปที่ Blog ของเธอบ่อยๆ
กัลยาณมิตรทางการอ่านส่งเล่มนี้มาให้ สัมผัสแรกที่รู้สึกคือ หนังสือเล่มนี้น้ำหนักเบาดีจัง
เห็นชื่อเล่มนี้นึกถึงเล่ม เสน่หาห้าแต้ม ของ ดำรงค์ อารีย์กุล ขึ้นมา เคยอ่านกันไหม เป็นเรื่องสั้นของหนุ่มที่มีไพ่ในมือแค่ห้าแต้ม แต่จะสู้น่ะ พอนึกเนื้อเรื่องออกไหม สนุกดีครับเล่มนี้ เก่าหน่อย อ่านมานานแล้ว
เล่มคาเฟ่เสน่หานี้เป็นการรวมบทความ (Selectd Articles) จากมติชนสุดสัปดาห์ และจาก Blog ของเธอ
เพื่อนผมเคยบอกว่า บทความของคุณ'ปราย เป็นแนวประโลมโลก อ่านเล่มนี้ก็จะเห็นด้วย เป็นเรื่องรักๆ ใคร่ๆ เสียส่วนใหญ่
The Reader หนังสือที่ผู้เขียนชื่นชอบ มีปรากฏอยู่ในหลายบทความในเล่มนี้
เทียบเคียงกับของไทยต้องเรื่องสั้นชื่อ ผู้หญิงในห้องเลขที่ ๑๓ ของ 'รงค์ วงศ์สวรรค์ เรื่องนี้อยู่ในเล่มรวมเรื่องสั้น หอมดอกประดวน สองเรื่องนี้เป็นแนวผู้หญิงที่ผ่านโลกมามากคอยดูแลเด็กหนุ่มไม่ให้ออกนอกลู่นอกทาง
นอกจากนั้นมีหนังสือหลายเล่มที่กล่าวถึงในเล่มนี้ ที่น่าสนใจหามาอ่านต่อ คือ สนิมสร้อย ('รงค์ วงษ์สวรรค์) และ เรื่องรักสองสี (สุชา)
หนังที่กล่าวถึงในเรื่องนี้ เด่นๆ คือ A Beautiful Mind ที่คุณ'ปรายให้ข้อมูลละเอียดเลย เหมือนที่ผมเคยตีความไว้ว่า ภรรยาของจอห์น แนช ที่ชื่อ อลิเซีย นี่แหละที่มีใจงดงาม ่บทความนี้ก็ให้ข้อมูลเกี่ยวกับอลิเซียเพิ่มเติมอย่างน่าสนใจ บอกลักษณะอันงดงามของเธอ แถมบอกด้านมืด ที่หนังไม่ได้แสดงออกมาอีกด้วย
ทำให้ทราบว่า จอห์น แนช ยังมีชีวิตอยู่ด้วยวัย ๗๒ ปี และหายจากโรคทางจิตแล้ว
บทความนี้ยาวครับ ลงในมติชนสุดสัปดาห์ ๓ ตอนเลย
หนังเรื่องอื่นๆ ที่น่าสนใจเพื่อหามาดู คือ Samsara (งานพุทธอีโรติก)
บทความที่ชอบมากที่สุดในเล่มคือ อันเนื่องมาจากหมาป่าตัวล่าสุด บทความนี้ประโลมโลกน้อยที่สุดในเล่ม ยกเอาเรื่องหมาป่าที่เอามาเป็นสัญลักษณ์ของสัตว์อันตรายแต่สุดท้ายก็ฝึกจนเชื่อง และมีมิตรภาพกับมนุษย์ได้ หมาป่าเด่นๆ ก็คือในหนัง Dances with Wolves ที่คาดว่าจะเอามาดูในเร็ววัน หรือในหนังสือ เจ้าชายน้อย ก็มีหมาป่าและคำว่าเชื่องอยู่เหมือนกัน
บทความเรื่องสุดท้าย เรื่องการรอ ที่ให้มุมมองน่าสนใจ เธอบอกว่าอย่ารอใครเกิน ๓๐ นาที ในทางกลับกัน อย่าทำให้ใครรอเกิน ๓๐ นาทีเช่นกัน เพราะเวลาและศักดิ์ศรีของทุกคนมีค่าเท่ากัน วันก่อนอ่านบทความเจอว่า พี่จุ้ย ศุ บุญเลี้ยง ชอบไปสนามบินก่อนเวลา เพราะได้ทำอะไรหลายอย่าง บางครั้งก็พบคนที่ไม่เคยได้เจอ ครั้งหนึ่งพี่จุ้ยก็พบอาจารย์นิธิ เอียวศรีวงศ์
ที่อยู่เชียงใหม่ด้วยกัน แต่ไม่เจอกันเลย ก็คงเป็นตัวอย่างดีๆ ของการไปก่อนเวลานะครับ สำหรับผมหนังสือซักเล่ม Pocket PC ก็เพียงพอสำหรับการรอคอย แต่ต้องไม่เกินเวลานัด ๓๐ นาทีนะครับ ฝึกกันไว้นะครับ จะได้มีนัดคนไทยแบบใหม่เสียที
อีกบทความที่น่าสนใจคือ กฎแห่งความสุข ๔ ข้อ ของ อัลแบร์ กามูร์ ที่น่าสนใจ เลยเอาไปเขียนให้อ่านอีก Blog หนึ่ง
โดยรวมก็ชอบนะเล่มนี้ เพราะไม่ค่อยชอบอ่านบทความในหน้าจอคอมพิวเตอร์เท่าไหร่ อ่านเป็นหนังสือดีกว่า ลีลาการเขียนของผู้เขียนคงเส้นคงวา น่าสนใจ ทำการบ้านมาดีอีกต่างหาก ได้อะไรน่าสนใจหลายอย่างจากการอ่านเล่มนี้
ท้ายเล่มอ่านรายชื่อผลงานของคุณ'ปราย อ่านของเธอไปได้ครึ่งหนึ่งเหมือนกันนะ ที่โดนที่สุดคงเป็น จดหมายรัก รองลงมาก็คือ เรื่องรักใคร่ ส่วน สวยสดและงดงาม ตามมาติดๆ ครับ
ลองหาอ่านกันดูครับ
จะมีข้อตินิดเดียวสำหรับเล่มนี้ คือ คำนิยมเป็นคำที่ไม่ใช่ของเล่มนี้ เป็นคำที่ลงทุกเล่มเลย โดยส่วนตัวไม่ชอบ น่าจะนิยมกันแบบเล่มต่อเล่มจะดีกว่านะ เพราะผมก็เป็นคนหนึ่งที่ชอบอ่านคำนิยม เสียความรู้สึกนิดๆ ที่อ่านคำนิยมคำเดิม ที่ไม่เกี่ยวกับหนังสือเล่มนั้นๆ เลย
ขอบคุณคุณเปิ้ล สำหรับหนังสือดีๆ ที่ส่งมาให้อ่านสม่ำเสมอ ขอบคุณจริงๆ ครับ
ปล.หลังอ่านเล่มนี้ ไปที่ชั้นหนังสือ เอานิตยสารไรเตอร์ (เป็นนิตยสารสุดรักที่เก็บอย่างดีเลยครับ) เมื่อปี ๒๕๔๑ ปก'รงค์ วงษ์สวรรค์ ศิลปินแห่งชาติ ปี ๒๕๓๘ มาอ่าน ผลงานท่านเยอะเชียว วาทะโดนๆ "การบำเรอผู้อ่่านคือเป้าหมายสูงสุดในการทำงาน"
นักเขียนอย่างท่านคบคนทุกชนชั้น ตั้งแต่นายกรัฐมนตรี ถึง โสเภณี งานที่ออกมาจึงกว้างขวาง
ปี ๒๕๔๑ ท่านเพิ่งไปอยู่อำเภอสะเมิง จังหวัดเชียงใหม่ ผลงานจากบ้านหลังนี้คงมีมาบ้างแล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น