วันอังคารที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๑

โปงลางสะดิ้ง ลำซิ่งส่ายหน้า ดูสองรอบถึงกลั้นใจเขียนถึงได้



ผู้กำกับ : ฤกษ์ชัย พวงเพ็ชร์ (ยอร์ช)
บทภาพยนตร์ : พิง ลำพระเพลิง
นำแสดง : กวี ตันจรารักษ์, วิสา สารสาส, สมพงษ์ คุนาประถม (อี๊ด) และ ทีม โปงลางสะออน
ความยาว: ๑๐๕ นาที
ระดับความชอบ : ๗/๑๐

หนังเรื่องนี้เช่ามาดูเพราะชอบหนังเรื่อง แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า ที่เคยดู พอรู้ว่าผู้กำกับคนนี้ออกเรื่องใหม่มา ก็รอที่จะดู ในโรงภาพยนต์นั้นไม่ได้ไปดู พอเป็นแผ่นเลยรีบคว้ามา

คาดหวังครับเรื่องนี้ ก็มันประทับใจมากจากเรื่องที่แล้ว หนังอะไรดูเอาตลกก็ได้ มีแง่คิดอีกต่างหาก
พอมาเรื่องนี้ แง่คิดก็มีแหละ แต่ทำไมหนังมันตัดไปตัดมา ดูแล้วไม่ค่อยลื่นเลย รอบแรกที่ดูรู้สึกค่อนข้างผิดหวัง

จนได้ดูรอบสองบนรถทัวร์ ครั้งนี้ดูละเอียดเลย ผู้กำกับก็เก็บรายละเอียดดีนะครับ หลายฉากก็บอกสถานะของพระเอกแล้ว แต่รอบแรกจะดูไม่ออก
ข้อคิดที่มุ่งเน้น ก็มาตั้งแต่เพลงประกอบที่เปิดตั้งแต่ต้นเรื่องเลยครับ
"อัตตาหิ อัตตโนนาโถ ท่องกันจนโต ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน" ฟังแล้วสนุกดีครับเพลงนี้
จะว่าไปแล้วแนวคิดที่สื่อจะคล้ายกับเรื่อง แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า ที่บอกเราว่าเราเก่งเรื่องอะไร ก็หมั่นเจียรไนสิ่งนั้นให้งดงาม ฉายแสง ที่แน่ๆ หาให้เจอก่อนนะครับว่าเราเก่งอะไร
เรื่องนี้ทีมของตัวเอกเก่งร้องรำทำเพลง ก็เลยงัดของเก่งมาใช้งานเสียเลย

ดูจบรอบสอง ก็พอไหว เขียนถึงเสียหน่อย ตอนแรกกะจะไม่เขียนถึงแล้วนะเนี่ย ยอมรับว่าผิดหวังในการชมครั้งแรก
ถ้าจะให้ลำดับการชม ต้องดูเรื่องนี้ก่อน แล้วค่อยไปดู แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า เรื่องนั้นของเขาดีจริงๆ ครับ
ตามเชียร์กันต่อไปครับ สำหรับหนังไทย

ไม่มีความคิดเห็น: